نوشته هایم

نوشته هایم را
در بقچه حافظه
بر دوش ذهنم
شبانه روز
حمل میکنم
شاید
روزی
اراده ای
آنها را
در زمین
دستانم
کاشت...

صید

برای صید تو
غرق در
خواستن هایم شده ام
حال آنکه
تو
در ساحل آرامش
چشم براه
بازگشت من
نگران
ایستاده ای...

نامه

امروز
در حوالی
رفتنم

صندوق پستی
دیدم...
فردا
برای خودم
نامه ای خواهم نوشت

...

سوغات

باز هم
مسافری آمد
و تمام
آرامش دلش را
در خانه ی تو
برایم سوغات

آورد

هوای

بغض میکنم
می بارم
چقدر سنگین است
هوای خاطره های تلخ....

اشک

تلخ است
خاطره ای شیرینی
که چشمانت را
به باران می نشاند

اوج

باید اوج بگیرم
از هر آنچه
مرا
به شانه های دنیا
نسبت داده...

قدم

و نگاهم
یخ زده
بر قدم های آرزوها

پیر

بهار
می رسد از دل زمستان
و زمین جوان می شود
اما دلم
سالهاست
پیر نرسیدن است...

جنگل

دلم را
دعوت کرده ام
به تماشای
جنگل ذهنم