وقتی من شعر می گویم....

سلام علیکم،در اینکه همه امید اوست و بی او همه چیز بی معنی شکی نیست اما چرا جدای از ما؟...باید درون ما بشه و ما بشیم اون...چرا اینقدر دور دیدینش؟....اگر این دور دیدن از نقصان ماست و عظمت اون که باید حرکت کرد...باید دل داد...که شما دل داده اید،الحمدالله...دست اون همیشه با باز شدن چشم ما برامون تکان میخوره و با هر نسیم صبحی،اون دنیا حرف داره برای ما...ان شاءالله که خدا توفیق و لیاقت صرف شور زندگیمون رو با دلی سرشار از عشق در راه معشوق عنایت بفرماید آمین....یا حق

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

آسمان بندگی

آسمان بندگی

الهی لا تکلنی الی نفسی طرفه عین ابدا

این نوشته ها و نوشته های دیگه ام بزودی بعنوان کتاب چاپ خواهد شد....

دل نوشت

دغدغه

عشق

تجربه

شکست